Singel 190: WITGOED VAN BRUNING & THUNNISSEN
Onderaan staat Bruning & Thunnissen daarboven broderies etc. en daar weer boven witte goederen. Alle tekst in dit gemeentelijk monument is uitgevoerd in reliëf in een nette kapitalen letter met - zoals gewenst in die dagen - achter elke regel een punt. De R heeft een grappig rechterbeen en de G is eigenlijk een C met een pijltje.
In 1880 is het tot dan klassieke pand in opdracht van Bruning & Thunnissen verbouwt naar de huidige vorm volgens een ontwerp van architect P.F. Laarman. Beneden is dan de pakkelder, op de bel-etage de kantoorruimte, erboven de magazijnen. De grote ramen geven aan dat dit ook werkplekken waren. Welke producten hier dan worden gemaakt is niet te achterhalen. Ondanks de omschrijving witte goederen zijn het zeker geen wasmachines, drogers of ijskasten: die bestaan dan nog niet. Het gaat waarschijnlijk om wit linnengoed. En dat komt dan weer overeen met broderie: opengewerkte en geborduurde stoffen. Koopman Joliannes Hermanus Elias Lutgerus Bruninq en Anthonius Joliannes Thunnissen starten hun vennootschap in 1861, een dikke twintig jaar later stapt Thunnissen uit de onderneming. In 1897 nemen de reizigers (vertegenwoordigers) Jacobus Lanson en Joseph Brugman de handel in lingeries, witte goederen en wat daartoe in den ruimsten zin behoort over.
Rond 1915 adverteert het bedrijf in katholieke tijdschriften met Sweepolene, het reinigingsmiddel voor uw huis, kerk, school, fabriek of kantoor. Gij hebt dan geen last van stof en handelt zoodoende in ’t belang uwer eigen gezondheid en in die van anderen. Tot in de jaren dertig lijkt het pand nog in handen van Bruning & Thunnissen, maar aan het eind van dat decennium wordt het op naam van de Associatie Cassa verbouwt tot woningen. Met dus heel grote ramen.
> VERDEROP IN DE BUURT
ELDERS IN DE STAD >
Klik bij beschrijving op de link en wandel langs het beletterde verhaal.
informatie: Stadsarchief Amsterdam; Delpher
huidig beeld: GRRRFX
wijk: Grachtengordel - West