Nieuwezijds Voorburgwal 51: DE KARREN VAN KELLER
Een dikke dertig jaar maakt Cornelis Keller samen met zijn zonen hier karren in allerlei vormen en maten. En dat zijn meestel geen karren op vier, maar op twee wielen. Niet voor het paard om te trekken, maar voor de venter om te duwen. Met een kar vol spullen bonjourt deze dan dagelijks volgens een vaste route door de stad. Onderweg levert hij zijn waar aan vaste klanten, maar verkoopt ook aan voorbijgangers. De meeste winkels hebben ook zo'n kar met vaak hun naam er op geschilderd. Keller maakt wijnkopers-, vis- en kaaskarren, plus melk-, brood-, bak- en eierkarren. Maar ook karren met een platte bak of met een display bord, zoals een reclame handwagen voor een bioscoop op de Nieuwendijk. Oftewel u vraagt, zij maken.
In het begin van de twintigste eeuw verbouwt Cornelis Keller als nieuwe eigenaar het voormalige klokgevel pand naar de huidige vorm. Boven woont de familie, de ruimtes erachter worden verhuurd aan derden. Op de lateibalk in de pui staat dan de naam en de service netjes geschilderd.
Keller omschrijft in zijn advertenties duidelijk de kwaliteit van zijn karren en biedt ook gerenoveerde 2e hands versies aan. Ook maakt hij karretjes voor de buurtkinderen. Paul Klumper vertelt daarover in 1998 in het tijdschrift Ons Amsterdam:
"In mijn kinderjaren speelde de werkplaats van onze buurman, meneer Keller, een grote rol. [...] Ons contact begint al in mijn kleuterjaren, toen mijn moeder mij, bij gebrek aan speelruimte op twee hoog op het trottoir neerzette op een berkje gemeentezand en mijnheer Keller vroeg een oogje in het zijl te houden. Dat deed hij en daarmee werd de basis gelegd voor de zeer speciale band die in de loop der tijd tussen ons ontstond. […]
Het leukste was wellicht de verbinding die hij voor me maakte tussen een soort bakkerskarretje en mijn driewieler. Die verbinding maakte hij van houten klampen. Hij boorde door iedere klamp een gat en stak er een bout doorheen. Daarop boorde hij in de vier hoeken van de kar een gat, stortte een emmer water in de bak en commandeerde: 'Rijen, sproeien auto!' Ik fietste prompt het blok Nieuwezijds Kolk, Nieuwendijk en Dirk van Hasseltssteeg rond, de verbaasde voorbijgangers een straaltje water tegen hun benen spuitend…"
Midden jaren twintig komt een modern transportmiddel in zicht: de (vracht)auto. Keller richt zich dan niet op de onderhoud van bijvoorbeeld zo'n T-Ford, maar op de aanpassingen van de laadbak voor de klant. Dus vervoert u ijszout voor de ijskast, gaskachels voor de huiskamer, badkuipen voor de badkamer? Het is nog steeds zoals voorheen: u vraagt, zij maken.
In 1929 draagt Cornelis op vijfenzestig jarige leeftijd de onderneming over aan zijn zonen. Zij runnen die tot eind jaren vijftig. Daarna is de plek al snel - en nu nog steeds - een souvenirwinkel...
> BURGWALLEN - NIEUWE ZIJDE
ELDERS IN DE STAD
Klik bij beschrijving op de link en wandel langs het beletterde verhaal.
huidig beeld: GRRRFX
wijk: Burgwallen - Nieuwe, Centrum